Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Fulgurator
Messages : 81
Inscription : ven. 06 oct. 2006 2:00

Re: Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Message par Fulgurator »

10

Après un titre comme « le miracle dans l'économie de l'Eglise », le lecteur aurait pu attendre beaucoup plus qu'une étude d'une dizaine de pages. Il aurait fallu traiter tout le côté historique, or je m'en tiens seulement à l'exemple le plus frappant de Saint Amphiloque. Même pour cet exemple, il aurait fallu préciser que les auteurs s'ils s'accordent pour dire que c'est bien arrivé et qu'il y a eu réellement transmission de l'épiscopat - pleinement valide c'est à dire non renouvelée et non renouvelable - ne s'accordent pas tous sur la nature de cette transmission. Il aurait fallu être bien plus précis dans l'avis des auteurs qu'on aurait pu citer en plus grand nombre. Enfin nous aurions dû plutôt partir de la pensée de Saint Augustin, voir au juste ce qu'il a voulu dire. 23 Etc. Il aurait été intéressant de relever au passage que les faits historiques de Bienheureux revenant pour du ministère, sont essentiellement arrivés par Saint Jean-Baptiste ou Saint Pierre et Saint Paul.

Certes traiter tout cela aurait été passionnant ; je ne l'ai pas fait faute de temps, mais surtout parce que j'ai voulu une étude qui soit lue et donc qui soit courte. J'ai voulu simplement montrer que Dieu pouvait passer par delà les limites qu'il nous a fixées à nous pauvres humains, en donnant les points où les théologiens s'accordent.
Fulgurator
Messages : 81
Inscription : ven. 06 oct. 2006 2:00

Re: Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Message par Fulgurator »


Voici donc l'aboutissement auquel je crois être arrivé :

Conclusion générale :

Rien dans la constitution de l'Eglise n'indique que le Christ s'est obligé à passer uniquement par les hiérarchies qu'il a instituées. L'unanimité morale des théologiens ayant traité la question affirment péremptoirement et explicitement que Dieu peut passer outre la hiérarchie sacramentelle et admettent (par force) tantôt explicitement, tantôt implicitement qu'il n'est pas tenu à la forme et à la matière des sacrements. Pour la juridiction, de Lugo et de Prado assurent que Dieu peut accomplir un acte juridictionnel en dehors de la hiérarchie de juridiction. Les auteurs en affirmant le ministère sacramentel extraordinaire admettent implicitement mais réellement que Dieu peut passer outre la hiérarchie juridictionnelle en dehors de laquelle il n'y a pas de sacrements licites. Maintenant c'est à ceux qui prétendent que Dieu a restreint ses droits et que cela fait parti de la Constitution de l'Eglise à en fournir la preuve.

23 Saint Augustin semble lui aussi dire qu'un Ange peut administrer le baptême :
Libro Secundo contra epistolam Parmeniani capite 15. : (il ne se prononce pas quant à savoir si l'Ange est ministre du baptême ou s'il est seulement ministre par une puissance exceptionnelle accordée par Dieu) :

[contexte : Saint Augustin réfute la lettre de Parmenien qui dit qu'un pécheur ne peut donner validement le baptême.]
« C'est vrai: personne ne reçoit qu'autant que quelqu'un lui donne ; mais s'il s'agit de la sainteté du baptême, celui qui la donne, c'est Dieu, celui qui la reçoit, c'est l'homme, soit que Dieu donne par lui-même et directement, soit qu'il donne par ses Anges, par des Saints comme Pierre et Jean, par des pécheurs soit occultes soit publics, [...].» Traduction de M. l'abbé Burleraux.
Fulgurator
Messages : 81
Inscription : ven. 06 oct. 2006 2:00

Re: Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Message par Fulgurator »

11

Annexe : Sources

-Concile de Trente :
Session XIII, canon VII24
-Concile Vatican (1869-70) :
Constitution Dei Filius, chapitre III25
Constitution Dei Filius, chapitre III, canon 426
-Léon XIII :
Encyclique Immortale Dei27
-Saint Augustin :
Libro Secundo contra epistolam Parmeniani capite 1528.
-Saint Robert Bellarmin :
Controversiarum : de sacramentis in genere. Liber Primus, Qui est de natura, et causis sacramenti. Caput XXIV

24 « Si quis dixerit, episcopos non esse presbyteris superiores ; vel non habere potestatem confirmandi et ordinandi, vel eam, quam habent, illis esse cum presbyteris communem ; vel ordines ab ipsis collatos sine populi vel potestatis saecularis consensu aut vocatione irritos esse ; aut eos, qui nec ab ecclesiastica et canonica potestate rite ordinati nec missi sunt, sed aliunde veniunt, legitimos esse verbi et sacramentorum ministros : an.s. »
Can 7 : Cc.Trid.:sess XXIII: Decr. De sacram.ordinis

25 « Ut nihilominus fidei nostrae obsequium rationi consentaneum esset, voluit Deus cum internis Spiritus Sancti auxiliis externa iungi revelationis suae argumenta, facta scilicet divina, atque imprimis miracula et prophetias, quae cum Dei omnipotentiarn et infinitam scientiam luculenter commonstrent, divinae revelationis signa sunt certissima et omnium intelligentiae accommodata.»
26 « Si quis dixerit, miracula nulla fieri posse, proindeque omnes de iis narrationes, etiam in sacra Scriptura contentas, inter fabulas vel mythos ablegandas esse : aut miracula certo cognosci numquam posse, nec iis divinam religionis christianae originem rite probari; anathema sit.»

27 « Vera autem religio quae sit, non difficulter videt qui iudicium prudens sincerumque adhibuerit ; argumentis enim permultis atque illustribus, veritate nimirum vaticiniorum, prodigiorum frequentia, celérrima fidei vel per medios hostes ac maxima impedimenta propagatione, martyrum testimonio, aliisque similibus liquet, eam esse unice veram, quam Iesus Christus et instituit ipsemet et Ecclesiae suae tuendam propagandamque demandavit.» Leo XIII, 1 Nov. MDCCCLV

28 « Nemo ergo accipit sine dante: sed quod pertinet ad Baptismi sanctitatem, adest Deus qui det, et homo qui accipiat, sive per se ipsum donante Deo, sive per Angelum, sive per hominem sanctum, sicut per Petrum, sicut per Joannem; sive per hominem iniquum, sicut per tam multos vel latentes vel manifestos, quos ante tempus de messe colligere servi patrisfamilias prohibentur, et quos velut paleam frumenta dominica usque ad tempus ventilationis corde interim separati non temeritate corporaliter deserunt, sed pietate spiritualiter ferunt.»
Fulgurator
Messages : 81
Inscription : ven. 06 oct. 2006 2:00

Re: Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Message par Fulgurator »

12

-Saint Thomas :
Summa Theologiae IIIª Pars quaestio 64 articulus 729
Super Sent., lib. 4 d. 5 q. 2 a. 3 qc. 2 co.30
-Billuart :
Tomus sextus, articulus II, Quis sit sacramentorum minister ?
-Suarez :
De sacramentis ed. Vivès, Parisiis, t.xx, p. 231 sq.

29Summa Theologiae IIIª Pars quaestio 64 articulus 7
arg. 1 Ad septimum sic proceditur. Videtur quod Angeli possint sacramenta ministrare : quidquid enim potest minister inferior, potest et superior, sicut quidquid potest diaconus, potest et sacerdos, sed non convertitur. Sed Angeli sunt superiores ministri in ordine hierarchico quam etiam quicumque homines, ut patet per Dionysium, in libro Cael. Hier. Ergo, cum homines possint ministrare in sacramentis, videtur quod multo magis Angeli.
arg. 2 Praeterea, homines sancti assimilantur Angelis in caelo, ut dicitur Matth. XXII. Sed aliqui sancti in caelo existentes possunt ministrare in sacramentis, quia character sacramentalis est indelebilis, ut dictum est. Ergo videtur quod etiam Angeli possint in sacramentis ministrare.
arg. 3 Praeterea, sicut supra dictum est, diabolus est caput malorum, et mali sunt membra eius. Sed per malos possunt ministrari sacramenta. Ergo videtur quod etiam per Daemones.
Sed contra est quod dicitur Heb. V, omnis pontifex, ex hominibus assumptus, pro hominibus constituitur in his quae sunt ad Deum. Sed Angeli boni vel mali non sunt ex hominibus. Ergo ipsi non constituuntur ministri in his quae sunt ad Deum, idest in sacramentis.
co. Respondeo dicendum quod, sicut supra dictum est, tota virtus sacramentorum a passione Christi derivatur, quae est Christi secundum quod homo. Cui in natura conformantur homines, non autem Angeli, sed potius secundum passionem dicitur modico ab Angelis minoratus, ut patet Heb. II. Et ideo ad homines pertinet dispensare sacramenta et in eis ministrare, non autem ad Angelos. Sciendum tamen quod, sicut Deus virtutem suam non alligavit sacramentis quin possit sine sacramentis effectum sacramentorum conferre, ita etiam virtutem suam non alligavit Ecclesiae ministris, quin etiam Angelis possit virtutem tribuere ministrandi in sacramentis. Et quia boni Angeli sunt nuntii veritatis, si aliquod sacramentale ministerium a bonis Angelis perficeretur, esset ratum habendum, quia deberet constare hoc fieri voluntate divina, sicut quaedam templa dicuntur Angelico ministerio consecrata. Si vero Daemones, qui sunt spiritus mendacii, aliquod sacramentale ministerium exhiberent, non esset ratum habendum.
ad 1 Ad primum ergo dicendum quod illud quod faciunt homines inferiori modo, scilicet per sacramenta sensibilia, quae sunt proportionata naturae ipsorum, faciunt Angeli, tanquam superiores ministri, superiori modo, scilicet invisibiliter purgando, illuminando et perficiendo.
ad 2 Ad secundum dicendum quod sancti qui sunt in caelo, sunt similes Angelis quantum ad participationem gloriae, non autem quantum ad conditionem naturae. Et per consequens neque quantum ad sacramenta.
ad 3 Ad tertium dicendum quod mali homines non habent quod possint ministrare in sacramentis ex hoc quod per malitiam sunt membra diaboli. Et ideo non sequitur quod diabolus, qui est eorum caput, magis hoc possit.
30
Quaestiuncula 2
Super Sent., lib. 4 d. 5 q. 2 a. 3 qc. 2 co. Ad secundam quaestionem dicendum quod Angelis bonis non est collata potestas baptizandi, propter duas rationes. Primo, quia non habent praedictam convenientiam cum sacramento, et cum Christo, qui est auctor sacramenti. Secundo, quia ad necessitatem Baptismi non valeret potestas eis concessa, cum non sint in promptu hominibus, ut per eos baptizentur. Sed sicut Deus potentiam suam sacramentis non alligavit, ita nec potestatem consecrandi sacramenta alligavit aliquibus ministris; unde qui dedit hanc potestatem hominibus, posset dare et Angelis. Nec Angelus bonus baptizaret nisi divinitus potestate sibi concessa; unde si baptizaret, non esset rebaptizandus, dummodo constaret quod bonus Angelus esset; sicut et judicatum est, templum quod per Angelos consecratum est, non oportere per hominem consecrari, ut legitur in historia dedicationis sancti Michaelis.
Fulgurator
Messages : 81
Inscription : ven. 06 oct. 2006 2:00

Re: Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Message par Fulgurator »

14

Cardinal Billot :
de Sacramentis, thèse xvi
-De Lugo :
Disputationes Scholasticae, De sacramentis in genere disp. 8. sect. 1
Responsorum Moralium, Liber I, Dubium XVI
-Pere Berthier :
Abrégé de théologie, n. 785
-Ami du Clergé :
Table des matières, 1924-1933 p. 392, développée dans 28eme année p. 664.
-Christophore Delgadillo :
Tractatus de Sacramentis in genere et aliquibus in specie, in doctrina … p. 67
-Antonio Maria Boranga :
Institutiones theologico dogmatico canonico historico morales T.IV p. 31
-Nicolaus Muszka (ESJ) :
De Sacramentis Novae Legis Dissertationum Theologicarum Libri Octo p. 138 ̨
-Jean Trullench :
Praxis Sacrament. Ioannis Aegidii Trullench anno 1646 Lib I, Cap. II, Dub. III p.11.
-Edmond Voit (S.J.) :
Theologia moralis, De sacramentis in genere, et in specie; item de censuris ... (De ministro sacramentorum pars II, p.23)
-Nicolas Pawels :
Theologia practica: De sacramentis in genere et tribus primis in ..., Volume 2 p.55
-Jacques Marchant :
La Vierge Fleurie d'Aaron, Traité II, Leçon I
-Drouin :
Theologiae Cursus Completus, J-P Migne, T. XX, col. 1362
-Paul Gabriel Antoine (S.J.) :
Theologiae Universae Speculativae, Dogmaticae et Moralis Tomus Tertius (Anno MDCCLV) :
-Edmond Simonn (S.J.) :
Institutiones Theologiae Ad Usum Seminariorum :
De Ministro Sacramentorum T. VII p. 120, 121.
-Gaspar Hurtado (S.I.) :
Tractatus de sacramentis: Complectens tractatus de sacramentis in genere … p78 (Anno 1629)
Fulgurator
Messages : 81
Inscription : ven. 06 oct. 2006 2:00

Re: Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Message par Fulgurator »

15

-Bénédictins d'Etonnis :
Theologia Universalis dirigente P. Gallo Cartier T. IV p. 64 (Anno MDCCLVII)
-Maurus Oberascher (OSB) anno 1676 :
Speculativo-Practici Tractatus De Sacramentis: De Sacramentis In ..., Volume 1 p.102
-Vincent Fernandez :
celeberrimae disputationes, de sacramentis in genere, et … p.94 (anno 1641)
-Jean Lorent Berti :
Libri de theologicis disciplinis: Qui de Sacramentis in genere, ac ..., Volume 6 p.132, 133 (Propositio II)
-R.P Jean Martinez de Prado (OP) :
De Sacramentis in genere, Dub. 6, p. 353 (anno 1660)
-Bricout :
Dictionnaire des Connaissances Religieuses, au mot sacrement.
-Dom François-Louis-Donat Godefroy :
DTC, X col. 1776-1777
-Augustin Bernal :
Disputationes de sacramentis MDCLI p. 166
-Domenico Viva :
Cursus Theologic.: Ad Usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis ..., Vol. 7 p. 127
-Martin de Esparza :
Quaestiones Disputandae, Pars Prior, De Sacramentis In genere, & in specie (1658): Quaestio XII p. 104
-Prümmer :
Manuale Theologiae Moralis ,T.III, n.53
-R. P. Auguste-Alexis GOUPIL, s.j. :
La Règle de la Foi, chapitre troisième, point 56.
-Constantino Roncaglia :
Universa Moralis Theologia, Tomus Secundus MDCCLX
-Charles Louis de Lantages :
Catéchisme de la Foi et des moeurs, Part IV, Migne, col. 357
-Cajetano Corazza :
Tractatus Theologicis Morales : Tractatus III, punctum 86, p.112
Fulgurator
Messages : 81
Inscription : ven. 06 oct. 2006 2:00

Re: Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Message par Fulgurator »

16

-Cajetan
qui réfute :
-Duns Scot.31
-Ambroise Guillois :
Explication historique, dogmatique, morale, liturg. et canonique du catéchisme p. 25, Question : Quel est le ministre des sacrements ?.
-Abbé Reynaud (prêtre du diocèse de Grenoble) :
Méditations Spéculatives et pratiques ou dogmatiques, T. VII, p. 255 et suiv. (1839)

31 Commentaria Cardinalis Caietani :
In titulo est sermo de Angelis quoad naturam, sive boni sive mali sint. Et rursus est sermo de potestate ordinaria ; hoc est : An, secundum communem cursum ordinis instituti a Deo, Angeli possint ministrare sacramenta.
In corpore articuli quatuor fiunt. Primo, respondetur quaesito ; deinde, ad bonitatem doctinae, tractatur de potestate delegabili ipsis Angelis, ubi tria dicuntur, ut patebit.
Quoad primum, conclusio est : Angeli non possunt ministrare sacramenta. Probatur. Tota virtus sacramentorum derivatur a Christo patiente. Ergo ad homines, et non ad Angelos pertinet ministrare sacramenta. - Consequentia probatur ex duobus. Primo, ex dissimilitudine naturae : quia scilicet Christo homines, non Angeli, assimilantur in natura. Secundo, quia Christus patiens, inquantum patiens, fuit minor Angelis : minister autem non debet esse maior principali agente, ut contingeret in proposito, si sancti Angeli essent ordinarie ministri Christi patientis.
Secunda conclusio est quod potest conferri Angelis quod administrent sacramenta. Probatur. Quia Deus non alligavit virtutem suam ministris Ecclesiae, sicut nec sacramentis.
Tertia conclusio est de exercito administrationis sacramentorum a bonis Angelis : Si administrarent sancti Angeli sacramentum aliquod, deberet haberi pro vero sacramento. Probatur. Quia sancti Angeli sunt nuntii veritatis.
Quarta est : Si daemones aliquid huiusmodi facerent, habendum esset pro falso : quia sunt spiritus mendacii.
II. Adverte hoc in loco quod circa primam conclusionem Scotus, in IV Sent., dist. VI, qu. I, opinatur oppositum, tenens quod omne suppositum intellectualis naturae potest sacramentum aliquod conferre, saltem baptisma.
Et ratio sua est, quia potest abluere aqua hominem proferendo verba debita, et habere intentionem faciendi proferendo verba debita, et habere intentionem faciendi quod facit Ecclesia : haec enim tria requiruntur et sufficiunt ad ministrum. Et haec omnia potest Angelus in assumpto corpore exercere.
Rationabilior autem Auctoris positio ex allatis in littera invenitur. Fundata enim est super auctoritate Apostoli, ad Heb. V, ubi pontificem omnem hominem declarat. Unde magnum argumentum assumitur ad propositum : quod, si maximum ministerium Ecclesiae soli homini convenit, ita quod Angelis denegatur, quale est pontificatus, multo magis minima ministeria Ecclesiae Angelis denegantur. Fundatur et super ratione qua ministri debent assimilari principali agenti.
Ratio autem Scoti deficit in hoc manifeste, quod aequivoce utitur locutione. Locutio enim requisita ad ministrum sacramenti, est actus vitalis loquentis. Locutio autem Angeli in corpore assumpto est motus corporis non viventis, ut patet. - Potest quoque dici quod deficit in alio : scilicet quod applicatio sacramenti debet fieri per instrumentum coniunctum primo, et mediante illo per instrumentum separatum ; quod hic non haberet locum.
Et quamvis hoc non multum urgeat, primus tamen defectus cogit. Et quia primus defectus invenitur in omni supposito rationali extra humanam speciem, ideo oportet hominem esse qui ministret sacramenta.
Et sic patet quod minor Scoti est falsa, univoce sumendo rationem verborum. Aut maior est falsa, si prolationem verborum sumat quovis modo. Praeter principalem defectum prius dictum : scilicet quod oportet baptizantem esse Christi ministrum ; ac per hoc, Christo homine non maiorem, sed conformem in natura.
Fulgurator
Messages : 81
Inscription : ven. 06 oct. 2006 2:00

Re: Dispense Divine dans l'Economie de l'Eglise

Message par Fulgurator »

17

-Vincent Vinial :
Tractatus primus de sacramentis in genere anno 1643 par p.350 et suiv. 32
-Jean Martinez de Prado (OP) :
De Sacramentis in genere Dub. 6, p. 353 (anno 1660)33
-Antonio Joseph :
Compendium Salmanticense, Universae Theologiae Moralis, Tomus II, punctum V. :
de sacramentorum ministro
-Camillus Card. Mazzella34 :
De Relligione et Ecclesia Proelectiones Scholastico-dogmaticae, Romae : 1986.
Cité dans La Papauté Matérielle de l'Abbé Donald Sanborn.
Tous les droits sur cet essai sont réservés.

32
cités dans ce livre comme de l'avis de Saint Thomas sur la question :
-Sayrus : de sacram. In com. Lib. I cap. 3
-Valentia : tom. 4 disp. 3 quaest. 5 punct. 3. §Nihilominus tamen.
-Vasquez : disp. 138. cap. I num. 8
-Becanus : de sacram. Cap. 5 quaest. 2 num. 4
-Reginaldus : in praxi lib. 26 num. 33 § tertia causa.
-Heredia : repetit. De Sacram. In gen. Par. 10. dub 1 num. 2
-Bonacina : de sacra. Disp. I quaest. 3 puncto i num. 10.
-Candidus : disqq. Mor. Disq. 16 ar4
-Gamachaeus : 3. par. Quaest. 64 cap. 2 ad finem.
-Henriquiez : in sum. Lib. 1 cap. 26 num. 2
33 cités dans ce livre comme reprenant l'exemple de Saint Amphiloque :
Henriquiez, Becanus, Hurtadus, Surianus, Morandus, Gabriel a Santo Vincentio, Sayrus.
34« Dicitur [Apostolica successio] perrenis seu non interrupta, tam scilicet materialiter, quatenus non desint omnino personae quae iugiter Apostolis substituuntur, quam formaliter, quatenus hae ipsae personae substitutae potiuntur auctoritate ab Apostolis derivata, ab eo illam accipientes, qui actu illam habet, et communicare potest. »
Répondre

Revenir à « Actualité et thèmes secondaires »

Qui est en ligne ?

Utilisateurs parcourant ce forum : Aucun utilisateur inscrit et 3 invités